Het Bezemkruiskruid, een illegaal in ons land?

 

Als fietser met oog voor de natuur kijk je natuurlijk tijdens je fietstochten vaak om je heen.

Soms zie je ook wat bijzonders, want over het verschil tussen kijken en zien is al heel wat geschreven.

Ik zag bijvoorbeeld kortgeleden in de wegberm een bloeiende plant met gele (composiet-)bloempjes. De bloempjes hebben de grootte van madeliefjes, maar de plant met zijn smalle groene blaadjes is veel groter tot wel 1 meter.

Als alle andere bloemen in de bermen al zijn uitgebloeid of hun kopjes hebben laten hangen, staat deze soort nog fier overeind.

Het gaat hier om het Bezemkruiskruid, wetenschappelijk bestempeld als een “adventiefplant” voor Nederland. Dat wil zeggen dat deze plant hier eigenlijk van nature niet thuis hoort, een soort indringer dus.

Hoe deze hier terecht gekomen is, is een merkwaardig verhaal.

 

Het begint in de tijd dat in en rond de stad Verviers in België een bloeiende textielindustrie bestond. Men importeerde schapenwol o.a. uit Zuid-Afrika. In deze wol kwamen zaadjes mee van een plant die daar in het voorjaar bloeit: het Bezemkruiskruid.

Deze wol werd in wolwasserijen gewassen, die hun afvalwater loosden in de plaatselijke riviertjes, die uitmonden in de Vesdre en uiteindelijk in de Maas.

Via deze rivier werd het zaad verspreid, in eerste instantie naar de Limburgse rivieroevers en later meer landinwaarts naar ruige terreinen, zoals weg- en spoorwegbermen.

Het frappante is dat deze plant nog de genetische code in zich draagt om in de Zuid-Afrikaanse lente te bloeien, maar dan is het bij ons herfst.

 

Sta er dus niet raar van te kijken dat je ze hier nu ziet bloeien, zelfs tot in de winter toe. Eigenlijk een klein wonder dat deze “illegaal” zich hier zo goed weet te handhaven, al zijn deze opvallende gele bloempjes na een paar dagen vorst weer grotendeels verdwenen.

 

Kijk voor meer informatie op: http://www.soortenbank.nl/soorten.php?soortengroep=flora_nl_v2&id=2105&menuentry=soorten

Onder “Multimedia” vind je enkele foto's van deze “laatbloeier”.

 

Let er maar eens op, als je ze eenmaal gezien hebt, ontdek je ze op veel meer plaatsen. Eigenlijk een aangename en kleurrijke “plaag” in onze, wat bloemen betreft, sombere wintermaanden.

 

Kijk, zie en bewonder...

 

 

Raymond Oostwegel

November 2014