|
De buizerd en de
fietser Wanneer je als hobby’s fotografie, vogels kijken en fietsen hebt, kan het voorkomen dat je al fietsend naar vogels kijkt. Die combinatie is trouwens erg praktisch als je naar vogels wilt kijken in een groot natuurgebied. Neem bijvoorbeeld de Strabrechtse Heide bij Heeze, die is veel te groot om op een ochtend te voet te bekijken. Maar op een fiets met een verrekijker om je nek gaat het prima (je moet natuurlijk wel steeds even stoppen). Het leverde mij bijvoorbeeld vanuit een schuilhut bij het Beuven de gelijktijdige waarneming op van een visarend en een boomvalk. De visarend had zojuist vóór mijn ogen een vis gevangen en zat die op een tak op te peuzelen en de boomvalk deed hetzelfde al vliegend met een grote libel. Ik zag de libelvleugels door mijn kijker één voor één naar beneden dwarrelen. Die fascinatie voor roofvogels heb ik al sinds mijn kinderjaren. Ik probeer ze ook wel eens te fotograferen. Te voet lukt dat nooit, zij hebben mij met hun verrekijkerogen al lang gezien voordat ik op goede fotoafstand ben. In een auto lukt het wel eens om een buizerd op een weidepaaltje langs de weg dicht te benaderen. Maar zo gauw je de camera in de aanslag breng gaat hij meteen op de wieken. Je kleden in een camouflagepak schijnt averechts te werken. Er is een theorie dat ze je dan voor een belager aanzien. Kennelijk hebben mannen in camouflagepakken ooit buizerds afgeschoten. Dat moeten dan stropers geweest zijn, want vissers dragen wel vaak camouflagepakken maar (meestal) geen geweren. Ook heb ik eens van een ervaren vogelaar geleerd dat je nooit naar een buizerd met uitgestrekte arm moet wijzen, hij ziet dat aan voor een geweer dat op hem gericht wordt. Met al deze kennis in het achterhoofd is het mij als
(race)fietser al twee keer overkomen dat ik een op ‘n weidepaaltje gezeten
buizerd op minder dan Maar wat een luie vogels dan eigenlijk, die buizerds, ik had net zo goed een vermomde stroper kunnen zijn. Of zouden ze mij, als gek uitgedoste fietser, als een ongevaarlijke natuurliefhebber herkennen?.......... Raymond Oostwegel, maart 2010 |